örtünmə — «Örtünmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
örtünmək — qayıd. Öz üzünü, yaxud üstünü bir şeylə örtmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
MÜTEKEMMİ — Örtünm … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
təfəşşi — ə. örtünmə, bürünmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təsəttür — ə. örtünmə, gizlənmə, yaşınma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təxəddür — ə. örtünmə, yaşınma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
girmək — f. 1. Daxil olmaq, içəriyə keçmək (çıxmaq əksi). Evə girmək. Otağa girmək. Qapıdan girmək. – Mirbağır ağa girir, başmaqlarını çıxardır, salam verir. C. M.. <Mərcan bəy:> A gədə, qoçaq, mən səni çağırmayınca sən bu otağa girmə! Ü. H.. Bağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ixtifa’ — ə. gizlənmə, örtünmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
təbərqö’ — ə. üzünə niqab salma, örtünmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bürünmək — qayıd. 1. Özünü bir şeylə bürümək; örtünmək. Şala bürünmək. – Qaydasıdır, qara çarqat bürünür; Siyah, zülfün ucu yerdən sürünür. Q. Z.. Xoş məsəldir bu kim, palasə bürün; Getsə hər yanə el, o yanə sürün. S. Ə. Ş.. Kəblə Fərəculla evin qapı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bərkinmək — f. 1. Bağlanmaq, örtünmək, qapanmaq, pərçinmək, kiplənmək. Qapıbaca bərkindi. Maşının hissələri yerbəyer bərkindi. 2. Öz üstünü, yaxud üzünü bir şeylə örtmək, qapamaq, bərkitmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti